si, si, dia di tres Y kuater

Bon tardi dushi amigu nan,

Het tweede verslag heeft even op zich laten wachten, maar we hebben het zo 'druk' met leuke dingen doen dat we er nog niet aan toegekomen zijn.

Tessa: 'We vervolgen ons reisverslag bij de derde dag van ons verblijf op Dushi Bonaire. De derde dag begon met een sportief lesje windsurfen. De windsurf les vond plaats in de supermooie baai 'Jibe City', het water is daar super mooi blauw en ondiep. De baai is ongeveer 200 meter lang waarin je tot je middel onder water stond.
De windsurf les begon met wat informatie over de plank en het scherm. De instructeur vertelde een aantal trucjes en liet zien wat hij bedoelde. Dit leek allemaal niet zo moeilijk. We hadden privéles dus we kregen héél veel aanwijzingen van onze ongeduldige, Antilliaanse windsurfleraar. Vervolgens kregen we een eigen surfplank en zeil en mochten we het water in om vervolgens een uur te oefenen.
In het begin vond ik het erg lastig om mijn evenwicht te vinden op de plank en ook nog eens dat zware zeil omhoog te hijsen, sturen en ook nog wind zien te vangen. Best veel dingen om tegelijk op te letten, dit ging natuurlijk niet zonder heel vaak te vallen. Maar een beetje afkoeling is ook niet verkeerd tijdens deze sportiviteit. Na een uurtje les, mochten we zelf een uur oefenen. Dit ging best goed voor een eerste keer, wel super vermoeiend maar zeker voor herhaling vatbaar!

Nadat we lekker hadden gegeten in de supermooie, kleurrijke en warme surfbaai, crosden we, met onze scooter, verder over het prachtige eilandje. Dit keer hebben we het noordelijke rondje gereden.
Dit rondje was totáál anders dan het rondje van de eerste dag. Prachtig! Het natuurgebied leek op een scène uit een programma van National Geographic. Een heel mooi meer met flamingo's, omringd met bergen en vervallen huisjes. De weggetjes liepen heel stijl door de bergen, best spannend als je met z'n tweeën op een scooter zit. Maar ondanks dat een prachtige route door rustige dorpjes en mooie stukjes natuur!

Een dag sporten en rondjes crossen moet natuurlijk beloond worden met een lekker etentje bij een gezellig restaurantje. Opvallend is dat er op Bonaire veel vis gegeten wordt. Veel mensen leven van de visserij. Nadat we eenmaal een leuk restaurantje gevonden hadden, mocht ik mijn Papiaments nog even opfrissen. Doordat ik de ober aansprak in het Papiaments, heeft mij de hele avond Papiaments tegen mij gepraat. De man vond het erg leuk dat ik mijn best deed de taal te spreken en was geduldig wanneer ik hem niet begreep. Hij vond het leuk mij Papiaments te leren en nam de tijd om langzaam te spreken of om mijn vocabulaire uit te breiden. Super leuk en leerzaam, dit etentje'

Dag vier; een lekker dagje chillen op klein Bonaire.. dachten we.
We waren extra vroeg opgestaan om met de boottaxi naar klein Bonaire te gaan, maar er hingen vieze onweerswolken in de lucht.. toch maar even wachten dan.. Rond de middag hebben we de gok toch maar genomen en zijn we met de boottaxi naar klein Bonaire gegaan. Klein Bonaire is een heel klein onbewoond eilandje voor de kust van Bonaire. Eenmaal daar aangekomen hadden we prima weer en heeft Bart zich goed vermaakt met snorkelen terwijl ik mijn best deed om nog bruiner te worden en witter haar te krijgen."

Bart: "Jazeker heb ik mij prima vermaakt met snorkelen. Op de boottaxi richting klein bonaire vertelde de eigenaresse van de boot mij het perfecte snorkelplekje van klein Bonaire. Als richtpunt kreeg ik te horen dat ik bij een platte steen het water in moest. Zo gezegd zo gedaan. Eerste een stukje zandbodem, en daarna een prachtig rif met koraal en een heleboel vissen. Wat ook indrukwekkend was, was dat de zee hier direct tientallen meters diep was. Echter, hier beschikte ik nog niet over een onderwater camera dus moet je mij maar op mijn blauwe en bruine oog geloven. Ik heb dat rondje twee keer gesnorkeld en Tessa had werkelijk geen kind aan mij, ook wel lekker zo die rust toch Tessa.....?'

Tessa: 'Komt die vent van mij ein-de-lijk helemaal deze kant op, zie ik hem dagen lang niet omdat hij met een snorkel op z'n kop naar de rondingen en kleuren van die vissen wil bekijken...'

Bart: 'Terug aangekomen in het appartement hebben we voor de laatste keer met warm water gedoucht en ons klaar gemaakt voor vertrek richting Curaçao. Echter op een lege maag kan er niet gevlogen worden en zijn we voor de laatste keer Kralendijk in gescooterd om nog snel een hapje te eten. Met uitzicht op zee genoot Tessa van een pizza Spinazie en ik koos voor de cheeseburger met frietjes Omdat de pizza zo machtig was, hebben we die maar mee naar het appartement genomen in een 'doggybag', raar trouwens; dat men dat in Nederland niet doet, zo'n doggybag.

Na het eten haalden we onze koffers uit het appartement en namen we afscheid van Casa Calexico. We hebben hier met zijn tweetjes een fantastische tijd gehad op Bonaire.'

Tessa: 'Gelukkig was de vliegreis terug naar huis een stuk minder spannend dan de heenweg. Dit keer geen turbulentie of passagiers die van plek moesten wisselen wegens de balans....'

Inmiddels zijn we weer een aantal dagen terug op Curaçaose bodem, we hebben veel leuke dingen gedaan en fantastische herinneringen opgeslagen hebben.. Deze zullen we beschrijven in ons volgende reisverslag.'

We hopen dat jullie ons reis verslag weer leuk vonden om te lezen, tot snel!

Ayóoo Liefs Bart en Tessa